می بوسیمت سه تایی / من و غم و تنهایی / امان از این جدایی / دلتنگتم خدایی

نبری گمان که شاید از دلم تو رفته باشی / تو عزیز دل مایی هرکجا که نشسته باشی

هیچ بارانی ردپای تو را از کوچه ی قلبم نخواهد شست، حتی سیلاب فراموشی ها

میگن به یاد یکی بخوابی، خوابشو میبینی، میمیرم برات تا همیشه ببینمت

غریبانه ترین لحظات چشمهایم را به تو میبخشم تا به یکرنگی من شک نکنی

تو آسمون قلبم خدا خودش نوشته / یه لحظه با تو بودن قشنگتر از بهشته

میخوام بیام کنارت تا یه کم لوست کنم، اگه کسی اونجا نبود یواشکی بوست کنم

تو را انگار یکجا دیده بودم / میان خواب و رویا دیده بودم / نگاهت همچو شبنم آشنا بود / گمانم بین گلها دیده بودم

آدما مترس نیستن که وقتی واسه کلاغهای دلت تکراری شدن اونو با یکی دیگه عوض کن! خودت باش قبل از اینکه مترسک دیگران بشی

به چشمانت عادت کرده بودم با دستانت زفاقت، نمی آیی تو امشب به خوابم کاش دیروز دل سیری نگاهت کرده بودم

اگر کسی مرا خواست، بگویید رفته باران را تماشا کند، اگر با اصرار کرد، بگویید برای دیدن طوفانها رفته است، و اگر با هم سماجت کرد، بگویید رفته است تا دیگر باز نگردد

عمیق ترین درد زندگی مردن نیست، بلکه گذاشتن سدی در برابر رودیست که از چشمانت جاری است

عمیق ترین درد زندگی مردن نیست، بلکه نداشتن شانه های محکمی است که بتوانی به آن تکیه کنی و از غم زندگی برایش اشک بریزی

تو دریا بودی و من قایقی خرد، که هر جا خواست امواجت مرا برد، دلم پاروزن بیچاره ای بود، که در امواج عشقت شبی مرُد

اندکی عاشقانه تر زیر باران بمان، ابر را بوسیده ام تا بوسه بارانت کند

وقتی که بن بست غربت، سایه سار قفسم بود، زیر رگبار مصیبت، بی کسی تنها کسم بود

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: